vrijdag 30 april 2010

Dramatisch Naaktzijn

Ik wil je niet beledigen/en vooral niet te veel zeggen/máár

Ik werk dus.
Ik werk in de Hema.
In de Hema zijn een hoop domme dingen die je op een dag kunt doen.
En dan vooral in mijn geval.
Laatst probeerde ik, om de sleur eens te doorbreken,
een ander cliche dan het gebruikelijk goedenmiddag-datwordtdan-tasjeerom-spaartuookzegels-totziens en voegde het 'veel plezier ermee' eraan toe.
Alleen jammer dat ik dat deed bij iemand die, zo realiseerde ik mij later
want ik droom veel onder het werk, een pakje condooms had gekocht.
Tsja. En datzelfde bij een oma met kinderkleertjes voor haar kleinzoon.
Über Zuch, ja. Summum.
Ik werk van 9 tot 17.
Om 14 uur begint het me vaak te duizelen, en dat is dan ook het moment waarop fouten maak.
Dat ik totziens zeg als ze er gewoon nog staan, of alsjeblieft als ze aan komen lopen?
Ik ben een mislukkingswonder, dat moet ik me zelf nageven.


Maar dan nu even iets van écht gewichtig allooi:

Grey's Anatomy.
Van de twee keren dat ik het heb gekeken gebeurde er dezelfde dingen,
en leek ik er ook min of meer op hetzelfde moment in gevallen te zijn.
Namelijk. Afro-Amerikaanse vrouw bevalt, andere mensen doen dramatisch. Er is iets met dat iets uit iemand verwijdert moet worden, maar dat lukt niet (ik calculeerde even dat dit niet de baby kon zijn, aangezien het verwijzen naar bevallen als 'iets uit iemand halen wat verwijdert moet worden' nogal fascistisch en pervers klinkt). Vervolgens trad het Afro-Amerikaanse kind ter wereld, en werd ze (?) aan haar vader tentoongesteld. ALLEEN toen liep Een Vrouw (Grey?) de gang op en ontplofte er ineens een bom en voor dat ik het wist keek die droomdokter met zachte puppyogen omdat hij De Vrouw zocht en zat de hele meut dramatisch te doen. ALSTUBLIEFT wie weet wat ik bedoel want ik grijp al tijden in het duister wat betreft de context en het maakt me ziek. Alstublieft.

Allah is groot, xÉzra.

woensdag 21 april 2010

Ik wil het goed maken

Een halfjaar geleden ben ik gestopt met schrijven.
Dat was heel treurig.
Nu ben ik terug.
Ik begin mijn eerste blog in 2010 dan ook met excuses.

Het spijt me, ik ga het goed maken..



Tot morgen!