dinsdag 26 oktober 2010

Mark

Ik heb gehoord dat Mark Rutte nog steeds vrijgezel is. Gehoord dat hij het goed doet bij jongeren. Men zegt dat hij er een innige vriendschap met Jort Kelder op na houdt en een stuk beter Engels spreekt dan Jan-Peter. Zijn moeder doet nog steeds zijn was, zegt men. Ik hoop natuurlijk dat deze geruchten allemaal waar zijn, maar bij één heb ik alvast mijn twijfels.
Rechtse mensen zijn niet zwak. Ze leven voor hun ideaal, tonen geen verlies en verwachten dezelfde instelling van anderen, ook al kunnen diegenen wel extra steun gebruiken. Rechtse mensen zijn blij dat ze Nederland ‘toch nog op de kaart hebben gezet’, ook al hebben ze het Songfestival verloren. Speel nooit monopolie met een VVD’er.
De was doen is niet leuk. Het is een dreiging waar niet aan te ontkomen valt. Een beslommering met facetten die huiveringwekkende namen dragen als ‘strijken’, ‘scheiden’ en ‘vouwen’. Wie probeert te ontkomen aan iets vervelends, is een loser. Daarom zou Mark, en dit is een natuurwet, nooit de was laten doen door zijn moeder. Zeker niet nu hij de tweeënveertig is gepasseerd.
Er waren dagen dat ik nog niet tot dit inzicht was gekomen. Nog overtuigd was van Mark Rutte’s hoge puppy-gehalte. Naïef stuurde ik hem een krabbel op hyves. ‘Markie’, noemde ik hem. Hij heeft nooit geantwoord.

woensdag 13 oktober 2010

Er zijn dagen

en ik denk dat deze blog zinloos is,
dat alles wat ik doe een leugen is.

maar dan nog.














Closing Time.
Leonard Cohen