maandag 29 augustus 2011

Ik ben een kind

Ik ben een kind als ik,
Heel kinderachtig, stiekem grinnik
Als Hugo Claus het weer eens over
‘Vulva vol griesmeel’ of
‘Gevlamde anus’ heeft, dan

Kun je me wegdragen.

Ook ben ik kind als ik,
Buiten wie mij kent,
Mijn gedachten aanzwellen
Als een bad vol schuim ik,
Alleen nog maar met gedachten zit die,
Het tegenovergestelde doen van jou.

Ooit ben ik kind als ik,
Mijn eigen blaren doorprik,
Onbekenden de hand schudt
Roep dat liefde een kramp is.

Het meest nog ben ik een kind als ik,
Zoen, en praat, lees en beweeg, me bewust ben,
Ik de juiste dingen schrijf
Als een vrouw.


Ik wil Bob Dylan zijn.

Je weet hoe graag ik je mag

Ik hou meer van pasta
Ik hou meer van mama
Ik hou meer van koekeloeren
Ik hou meer van

Ondeugende

Bejaarden.

Ik hou meer van palindromen
Ik hou meer van het woordje geselkat
Ik hou meer van baby poezen
Ik hou meer van drilpudding en zelfspot

Je weet hoe graag ik je mag,
je weet.

zaterdag 27 augustus 2011

woensdag 24 augustus 2011

dinsdag 16 augustus 2011

vrijdag 12 augustus 2011

In Karma Police zit precies het geluidje dat mijn mobiel maakt als ik een smsje ontvang. Ik sta nog regelmatig met mijn telefoon in de hand, dat noem ik fantoompijn.

Waarom moet humor, om het intelligent te laten zijn, altijd inkzwart of tragikomisch zijn?

Dit is zeer fijn:
http://hardhoofd.com/categorie/sms-van-de-dag/

'Kan niet opnemen, zit in de bieb. En ik heb geld.
Gaat het daar weer om? Om geld?'

'O mijn god! Er zit hier nu een albinovrouw walnoten te kraken met haar handen
en me aan te kijken in de spiegel!'

'Ik vind je lief en knap en zielig'

donderdag 11 augustus 2011

En ik als het hoogtepunt van je reis

'..Of veertien jaar later
in je supermarktschort en
als men vraagt waarom schrijf je
in hemelsnaam nog gedichten antwoord dan
omdat mensen niet onder mijn tong
blijven liggen omdat je gedichten stil
kunt laten staan als een luisterend oor
tegen je schokkende borstkas omdat poëzie
aan je ribben is gaan rusten en
een verband heeft aangelegd
met jouw verhaal.'

Lieke Marsman is een dichter naar mijn hart, alleen al omdat ze haar bundel 'Wat ik mijzelf graag voorhoud' heeft genoemd.

'Ik word niet achtervolgd door herinneringen,
ik word achtervolgd door het tegenovergestelde
van herinneringen.

Dat is alles
wat ik vergeten ben, of
de toekomst.'

Ik heb heel veel korte verhalen gelezen, en gedichten, maar niets is zo appetijtelijk als de verhalen van Tsjechov. Tsjechov schreef in een tijd toen liefde zo mogelijk nog ingewikkelder was dan tegenwoordig, en zijn hoofdpersonen zijn meestal vrouwen die zich hartstochtelijk ergens in storten, teleurgesteld worden, en dan sterven aan iets Wodka-gerelateerds.

'Er bestaat geen muur die niet geslecht kan worden, maar de helden van hedendaagse romances zijn, voor zover ik hen ken, te verlegen, te laks, te lui, en te voorzichtig en verzoenen zich te gauw met de gedachte dat ze mislukkelingen zijn, dat het leven hen heeft bedrogen; in plaats van te vechten hebben ze alleen maar kritiek, waarbij ze de wereld banaal noemen en vergeten dat hun kritiek allengs omslaat in banaliteit.'
Het verhaal van Mevrouw NN

'Misschien hebben jullie allemaal gelijk!', zei Vasiljev, terwijl hij opstond en de kamer op en neer begon te lopen. 'Misschien wel! Maar ik vind het maar wonderlijk! Dat ik aan twee faculteiten heb gestudeerd vinden jullie een prestatie; voor het feit dat ik een scriptie heb geschreven die over drie jaar wordt weggegooid en vergeten zal zijn word ik hemelhoog geprezen, maar voor het feit dat ik niet net zo afstandelijk over vrouwen van lichte zeden kan spreken als over deze stoelen moet ik behandeld worden, word ik krankzinnig genoemd en beklaagd!'
de Zenuwinzinking

En nu heb ik iemand nodig die mijn dichtseltjes van de maand mei leest zodat ik óf weet wat ik moet insturen na de vakantie óf weet dat ik heel snel aan de gang moet.

Slecht verlichte wereld

Het is vakantie, nu al voor zes weken, zoiets, en dat betekent doen waar ik normaal zogenaamd geen tijd voor heb: Boeken Lezen. En dat is natuurlijk enig. Ik probeer mijn lijstje klassiekers af te gaan, maar wijk af en toe naar iets smerigs van Herman Brusselmans, want dat is zo, smerig. En laat ik nu.. ja!

Afgelopen tijd onderbrak ik het lezen steeds om te citeren, want anders zou ik het boek maar voor niets lezen en zo heb ik ook nog eens iets om pretentieus mee te doen (blije emoticon, sluiten).

Blauwe Maandagen, Arnon Grunberg

'Toen wist ik nog niet dat van
dat verlangen alleen nieuwsgierigheid overblijft,
en dat van die nieuwsgierigheid wel
iets zou overblijven waar helemaal geen
namen meer voor zijn.' blz. 61

'We hadden van alles geadopteerd, dus waarom geen oma.' blz. 64

'..op een dag heb ik dat allemaal aan Eric verteld,
en ook dat ik het eigenlijk niet zo prettig vond iedere pauze
te moeten horen hoe hij zijn sperma opat.' blz. 65
(oké lees de hele bladzijde maar)

Ik vind het trouwens wonderlijk hoe hilarisch Blauwe Maandagen hier een daar is,
van Arnon Grunberg kende ik alleen Tirza en daarin viel toch aanmerkelijk minder te lachen. Hmm, misschien is Blauwe Maandagen ook wel helemaal niet om te lachen, die jongen maakt alles kapot.

'Als je het mij vraagt kon je het wel vergeten in het Derde Rijk als je rood haar had.' blz. 74

'Mijn moeder had twee van die nepjodinnen uitgenodigd voor de lunch. Daar begreep ik dus niks van, waarom mensen joods willen worden. Je kon je toch ook meteen ophangen, als je het niet meer zag zitten. blz. 74

'Ze had van die buien dat ze heel pathetisch werd. Op zichzelf was dat hele café pathetisch, zelfs de muziek die ze draaiden, en ook de mensen die er zaten waren pathetisch, net zoals de teksten die ze op de muur van de wc hadden geschreven, en zelfs de barkeeper tapte op een pathetische manier bier. Op een of andere manier kon ik het niet verdragen en daarom luisterde ik maar half.' blz. 81

'Volgens mij zou het heel aangenaam zijn als niet alleen die cafés, maar ook de rest van de wereld wat slechter verlicht zou zijn.' blz. 145

''Jij hebt zoveel boeken, en je hebt niet eens een bijbel. Geloof jij niet in God?''
'Nee, zei ik, niet in de God waarin jij gelooft, ik geloof meer in een uit het nest gevallen vogeltje.'

''Ik ben nogal vet.''
'Nou', zei ik, en kneep een beetje in haar buik, 'mollig, maar niet vet.'
''Nee, ik ben vet.''
Goed, hierover was discussie dus uitgesloten. Ik had wel eens gehoord van vrouwen die zichzelf een varken vonden en die ook de telefoon opnamen en dan zeiden: ''Je spreekt met varken''.

'Opeens kreeg ik zin haar met een van de lege flessen die in de kamer stonden op het hoofd te slaan. Ik had eens een neger tien minuten lang op een drum zien slaan. Zo wilde ik op haar hoofd slaan.'


Dan is er nog een stukje waarin de hoofdpersoon mishandeld wordt door twee gestoorde wijven die tampons in zijn oren stoppen en zo, erg amuserend. Het staat in ieder geval op blz. 164 t/m 169.

Ach, lees het hele boek maar.

maandag 8 augustus 2011