2011 was een smeerlap die nooit eens deed wat ik wilde. Toch was het misschien wel een van de belangrijkste jaren.
Ter ere daarvan probeerde ik in een episch gedicht alles nog eens aan te kaarten, maar ik wist dat dat aan 2011 geen recht zou doen. Vandaar deze drie regels. Terwijl ik dit schrijf worden kinderen opgepakt omdat ze met illegaal vuurwerk de wijk door wandelen, en schuilt onze poes onder de bank. 2011 zal sterven en wij gaan nog lang niet dood. Ik zal gul met poedersuiker zijn.
Dagen
Dit jaar was geen comeback
Ik viel naar voren zo
de dag in
Geen opmerkingen:
Een reactie posten