En dan volgt het moment dat je weet waar studentenverenigingen echt voor zijn (behalve bier), want ik moet zeggen Celine Dion de sfeer van de eerste dagen op kamers best goed wist te benaderen. Kon het dan ook niet laten haar klassieker weer eens op te zetten, om er gepast melancholisch bij te kijken terwijl ik smulde van mijn voedzame avondmaal: broodje saucijs. Mijn financiele toestand is nu al tot een dieptepunt gezakt, wat er toe heeft geleid dat ik respectievelijke dineerde met sla, pijnboompitten, weer sla (ik kreeg het blik bonen niet open omdat ik de mechaniek van een hefboom niet versta, en te schijterig was om mijn huisgenoot om hulp te vragen (HALLO denk je nou echt dat ik toe ga geven dat ik niet met een blikopener om kan gaan, EET IK NOG LIEVER PIJNBOOMPITTEN ALS AVONDMAAL)) en zodoende.
Het voelt allemaal nog wat onwerkelijk, met de trein aankomen bij Centraal Station, een tram nemen die stopt bij de dam, en dan uitstappen om leskakcollege te volgen ipv voor de een of ander vermaak voelt nog steeds wat onnatuurlijk.
Maar waarschijnlijk overleeft men dit wel. Zoals de meeste dingen.
3 opmerkingen:
http://www.youtube.com/watch?v=403pLP4PNF8
Ah, ik zie het al, typisch geval van komt wel goed schatje.
Succes met de sla en groetjes aan Celine!
(en heel veel leuke dingen doen met mensen die je nog niet echt kent en daarbij bier drinken en uitslapen en met je familie bellen als je dat leuk vindt)
Bedankt! Mijn ouders hoef ik niet persé te bellen, want ze bellen mij al 2/3 keer per dag om te zeggen dat ik wel op tijd moet eten en drinken etc. :p
Een reactie posten