zondag 23 september 2012

Mossel

L´amour des moules

´In deze documentaire worden prachtige natuuropnames onder water - van de conceptie van de mossel tot aan zijn sterven - afgewisseld door portretten van mensen die een speciale relatie met dit tweekleppig weekdier hebben.´

vrijdag 21 september 2012

Artis de Partis doet wat 'ie wil


Artis de Partis in Griekenland, september 2010

Opstaan
Kijken of de melk niet zuur is
De melk is zuur.
Cornflakes in de yoghurt doen. Eten.
Water halen
Water koken
Thee inschenken
Douchen. Aankleden.
De spullen op je kamer rechtzetten.
Kijken of je nog iets moet lezen.
Je moet iets lezen, maar je bent bang dat je de tijd vergeet
Wachten tot het tijd is
Internetten omdat wachten zo lang duurt
Toch de tijd vergeten.
Rennen naar de trein
Rennen was overdreven, de trein heeft vertraging
Cappuchino kopen voor 2,20
Uit het raam kijken vanuit de trein
Kijken of iemand nog naar je glimlacht. Terugglimlachen.
Bedenken dat je later in Amsterdam-Oost wilt wonen
Denken: Kijk, het Bimhuis!
Uit de trein en in de tram stappen
College
Eten kopen
Heen en weer lopen over de Kalverstraat
Thuis eten koken
Mama bellen en vragen hoe je een blik open maakt/of je aardappelen in de koelkast kunt bewaren/wat er gebeurd als je zure melk drinkt
Eten
Wachten tot er iemand online komt op Skype. Er komt iemand online op skype.
Skypen met iemand.
Thee drinken.
Bladeren in een Donald Duck van 1998.
Radio aanzetten of er nog wat is gebeurd. Er zijn dingen gebeurd maar die betreffen
1. Mark Rutte
2. Een school in Bussum
3. Een BN'er die iets getwitterd heeft
Beseffen dat je nog iets moet lezen.
Slapen.

maandag 17 september 2012

Droge tong

Ik heb gegeten en nu heb ik een droge tong. Toen ik dit merkte, beangstigde dit mij zoals dit soort dingen mij kunnen beangstigen. Ik dacht: Wat als het blijft.

Ik dacht altijd dat als je bang bent je dat nu eenmaal bent.

Toen hoorde ik iets op de radio over de koetspaarden van prinsjesdag. Die zijn getraind om niet bang te zijn.

Zelfs niet voor pistolen.

Ik bedacht me dat je kunt afleren bang te zijn voor pistolen. Al moet je geholpen worden.

En dat je dan misschien een gouden koets mag trekken op prinsjesdag.

Zo wil ik mijn kamer



Maar de werkelijkheid is natuurlijk een eclectische zooi.

bron: Bobby Blue, NSMBL, Kamernet

donderdag 6 september 2012

Waar het hart is

En dan volgt het moment dat je weet waar studentenverenigingen echt voor zijn (behalve bier), want ik moet zeggen Celine Dion de sfeer van de eerste dagen op kamers best goed wist te benaderen. Kon het dan ook niet laten haar klassieker weer eens op te zetten, om er gepast melancholisch bij te kijken terwijl ik smulde van mijn voedzame avondmaal: broodje saucijs. Mijn financiele toestand is nu al tot een dieptepunt gezakt, wat er toe heeft geleid dat ik respectievelijke dineerde met sla, pijnboompitten, weer sla (ik kreeg het blik bonen niet open omdat ik de mechaniek van een hefboom niet versta, en te schijterig was om mijn huisgenoot om hulp te vragen (HALLO denk je nou echt dat ik toe ga geven dat ik niet met een blikopener om kan gaan, EET IK NOG LIEVER PIJNBOOMPITTEN ALS AVONDMAAL)) en zodoende. Het voelt allemaal nog wat onwerkelijk, met de trein aankomen bij Centraal Station, een tram nemen die stopt bij de dam, en dan uitstappen om leskakcollege te volgen ipv voor de een of ander vermaak voelt nog steeds wat onnatuurlijk. Maar waarschijnlijk overleeft men dit wel. Zoals de meeste dingen.