Ik heb mijn lentejas omgekeerd en leeggegooid
mijn ratio ervan
afgehaald en omgedaan
ik heb de krokusbloemen over mijn dashboard
geblazen
mijn schouders opgehaald gehangen,
mijn woorden met ironie gevuld
ik praat niet zozeer meer over je als ‘mijn liefste darteldiertje,
konijntje uit de fabeltuin’ ..
want de zomerregen druppelt
kogels in een metalen jasje
en de klinkers zetten hun
aluminium nagels in m’n has
En ik wil niet meer aan je broekspijp hangen
roepen dat ik het allemaal begrijp.
Ik zal niet zeggen
dat je het uit kan leggen
dat het allemaal om mij ging en dat ik,
zoals altijd, de grote sukkel ben.
Maar als ik je vandaag weer tegenkwam,
jij mij op je rondrit nam,
ik zou me zomaar
laten gaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten