Laten we in godsnaam ophouden over de geuren.
Er zit een stel autisten op een bankje
brood te eten
straks raak ik ze aan en dan geven ze licht.
De natuur is als doorzichtig tape
op onze ogen,
fluitend begroeten we eekhoorns
als vrienden, bedelaars
heb je hier niet.
Geen ruit om in te slaan,
geen lichaam om te mollen
we kennen de regels:
we sparen zegels en
niemand maakt elkaar af.
In dit bos is onschuld
eenzaamheid.
Laten we in godsnaam
onze hand bezeren
aan een handdruk.
Ik wil de wereld openbreken
met een bijl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten