Ik heb zin
om een mosselroute
te lopen. Over wegen
die ik zelf
met blote handen heb gemaakt.
Op een eiland van paperassen,
origami, vliegertjes.
En dan op die mosselroute
iemands maagdenvlies doorrammen
met een zeis van staal
of een peer.
Ik heb zin om een mosselroute te lopen,
ach, weet ik veel.
-
Waarschijnlijk een van de meest inhoudloze, perverse gedichten ooit door mij gemaakt. Misschien zegt het iets over vandaag of zo. Ik wil wereldberoemd worden maar ik heb geen masterplan (even maken, reminder aan mezelf). Heeft er iemand met ervaring een idee?
Binnenkort: een liefdevolle ode aan kutstad Sneek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten